همگام با تحول و رشد کسب‌و‌کارها در آستانه قرن بیستم، شکل‌گیری دانش مدیریت و افزایش نیاز برای آموزش این دانش و تربیت مدیران حرفه‌ای، اولین نسل MBA در سال ۱۹۰۸ توسط دانشگاه هاروارد طراحی و ارائه گردید. در سال‌های آغازین قرن بیستم دانش و آموزش مدیریت تحت تأثیر تعالیم بنیان گذار این رشته «فردریک وینسلو تیلور» قرار داشت. از اینرو سرفصل‌هایی که برای MBA انتخاب شد ترکیبی بود از دروس بازرگانی با بحث‌های صنعتی به سبک تیلور. دانشگاه هاروارد می‌دانست که باید دوره MBA به تدریج تخصصی‌تر شده و تمام حوزه‌های مدیریت و کسب‌و‌کار را در بر گیرد. به تدریج دانشگاه‌هایی مانند هاروارد، اینسید فرانسه، تاک آمریکا، وارتون آمریکا، تلاش نمودند مباحث بیشتری را به دوره MBA وارد نمایند. درس‌هایی مانند استراتژی، مدیریت منابع انسانی، مدیریت رفتار سازمانی، بازاریابی و فروش به تدریج به MBA اضافه شدند.
شروع قرن بیست‌و‌یکم با توسعه و تغییرات شدید کسب‌و‌کارها همراه بود، این تغییرات نه تنها تعداد و تنوع کسب‌و‌کارها را به‌طور چشمگیری افزایش داده بلکه مهمتر از هرچیز مدل‌های کسب‌و‌کار را دستخوش تحول نموده. با توجه به تغییرات شگرف و عمیق مفاهیم بنیادی مدیریت کسب‌و‌کار و ظهور مفاهیم جدیدی نظیر کارآفرینی و نوآوری، نیاز به طراحی و اجرای دوره‌های متفاوت حرفه‌ای مدیریت بیش از پیش احساس می‌گردید. این نیاز و شرایط جدید بود که نسل دوم MBA و DBA را به وجود آورد. در عصر حاضر مدیران و صاحبان کسب‌وکار باید بر اساس کسب‌و‌کار مورد نظر خود وارد MBA و DBA شوند. اگر قرار است کسب‌و‌کار دیجیتال داشته باشیم، باید دوره‌ی MBA دیجیتال شرکت کنیم. رفتار سازمانی برای ما معنای متفاوتی دارد. مدیریت منابع انسانی هم همین‌طور. مارکتینگ هم اینجا ابزارها و مصداق‌های دیگری خواهد داشت. اگر می‌خواهیم وارد صنعت ریتیل و فروشگاه‌داری شویم، باید مثال‌ها و موردکاوی‌های دیگری را بشنویم. نسل اول MBA و DBA، هنگام ثبت نام، از گرایش شما می‌پرسید. نسل دوم MBA و DBA، از کسب‌و‌کار شما می‌پرسد.